Results of the Tenth Poetry Contest

The results of the X jubilee poetry contest in a state language, organized by the Saby Charitable Foundation, are summed up.

Our permanent specialist in the domain of literature, a poet, a writer, a translator, a journalist and the Member of the Writers' Federation of Kazakhstan Baibota Koshym-Nogai gave his assessment of the works, received by the Foundation from across Kazakhstan.

According to the results of the creative competition, the only winner was determined, 14-year-old AKRAM Abay from Almaty, a pupil of the Republican secondary residential school for gifted children named after Abay.

According to our expert, it is fitting that in the year of 175th anniversary of great Abay and 10th anniversary of poetry contest of Saby Foundation, namely Abay from the similarly-named school became the best of the best, and he has all chances to reach the high bar in the literary career. The young man wins the main prize of the contest - a laptop, and upon graduation from high school he is entitled to apply for an educational grant from our Foundation.

We would like to bring to your attention Abay’s poems:

 

                       ҚАСИЕТ

Шаңырағымды Керей-Жәнібек көтерген,

Арпалыстым, жеңілмедім бөтеннен.

Азаттықтың арайланған ақ таңы

Бабалардың қаны емес пе өтелген.

 

Абылай боп көштің жолын ашқанмын,

Анталаған жаудың мысын басқанмын.

Елін сатқан, жерін сатқан озбырдан

Құдай берген намысыммен асқанмын.

 

Қасым ханның қасқа жолын қуғанмын,

Қанға сіңген ар, мінезбен туғанмын.

Қазақпын деп мөрін қойып мәңгіге,

Белімді де бекем қатты буғанмын.

 

Тәуке еді заң қып «Жеті жарғысын»,

Жолатпаған өзгелердің қарғысын.

Найза менен тең ұстаған білімді,

Қасиетті өр қазағым, арлысың.

 

Қас дұшпандар жеңеміз деп сенбеген,

Қан жарасын өзі жалап емдеген.

Қайратымен атырапқа танылған

Қазағымның ұланымын мен деген!

*****************************************                              

            ОЯНБАППЫН

Оянбаппын, ұйқым әлі қанбапты,

Көремін тек дауыл қуған қаңбақты.

Міржақыптың сөзін ешбір елемей,

Жаным менің тәтті ұйқыны таңдапты.

 

Неге ұйқыда жатырмыз біз әлі де,

Озып кетті, дара  шығып бәрі де.

Шынымен де нағыз маубас болдық ғой,

Ояналық кешке емес, таң сәріде.

 

Ұйқы дейтін адамзаттың қас жауы,

Міне, осы күнә істің бастауы –

Көз үйренген қазақ үшін қазірде,

Өрт келсе де, асықпауы, саспауы.

 

Ақ жүрегім – әсем, сәнді бауымдай,

Тағылымым – жиналған дос, қауымдай.

Ақыл, қайрат – екі  алып тауымдай,

Ұйқы деген болды бірақ жауымдай.